Λοιπόν, φίλε μου, αν είσαι εδώ, σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά στο σπίτι σου. Η γυναίκα σου μόλις γέννησε, αλλά αντί να ζείτε το "όνειρο" που όλοι περιγράφουν, το κλίμα είναι βαρύ, οι στιγμές δύσκολες και η καθημερινότητα μοιάζει με ναρκοπέδιο. Μήπως περνάει επιλόχια κατάθλιψη; Μήπως δεν αναγνωρίζεις τη γυναίκα που ήξερες; Αν ναι, τότε το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξέρεις είναι ότι δεν είσαι μόνος σου σε αυτό και –κυρίως– ότι ούτε εκείνη φταίει.
Κατάλαβέ το: Δεν είναι “τρέλα”, είναι επιλόχια κατάθλιψη.
Πρώτα απ’ όλα, βγάλε από το μυαλό σου τις φράσεις τύπου "τι έχει πάλι;" ή "μα γιατί δεν χαίρεται το μωρό;". Η επιλόχια κατάθλιψη είναι πραγματική, δεν είναι υπερβολή ούτε δικαιολογία. Οι ορμόνες της έχουν κάνει πάρτι, η ζωή της έχει αλλάξει ριζικά και το σώμα της προσπαθεί να συνέλθει. Δεν είναι μια "φάση" που μπορεί απλά να ξεπεράσει αν το αποφασίσει.
Άκουσέ την. Πραγματικά όμως.
Το να της λες "όλα θα πάνε καλά" ή "μην αγχώνεσαι" δεν βοηθάει. Αυτό που χρειάζεται είναι να την ακούσεις. Να είσαι εκεί, χωρίς να κρίνεις, χωρίς να προσπαθείς να δώσεις λύσεις. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι να πει αυτά που νιώθει χωρίς να ακούσει από εσένα "ναι, αλλά και εγώ…".
Πάρε πρωτοβουλίες στο σπίτι.
Δεν είναι τώρα η ώρα να "βοηθήσεις" – είναι η ώρα να αναλάβεις. Δεν σου κάνει χάρη όταν σου ζητάει να αλλάξεις μια πάνα ή να βάλεις ένα πλυντήριο. Είναι υποχρέωσή σου. Μια γυναίκα που παλεύει με την επιλόχια κατάθλιψη νιώθει ήδη ενοχές που δεν έχει τη δύναμη να τα κάνει όλα. Μην περιμένεις να σου πει τι χρειάζεται. Δες το και κάν’ το.
Προστάτευσέ την από εξωτερικές πιέσεις.
"Μα καλά, ακόμα δεν έχει χάσει τα κιλά της εγκυμοσύνης;" ή "Εμένα το μωρό μου κοιμόταν σερί από 40 ημερών!". Αυτά και άλλα τόσα θα ακούσει. Από τη μαμά σου, τη θεία σου, τη φίλη της που νομίζει ότι ξέρει τα πάντα. Κόψε κάθε κουβέντα που τη στρεσάρει και αν χρειαστεί, γίνε η ασπίδα της. Δεν χρειάζεται να απολογείται σε κανέναν.
Ενθάρρυνέ την να ζητήσει βοήθεια.
Αν βλέπεις ότι η κατάσταση δεν βελτιώνεται, αν η θλίψη της είναι έντονη και διαρκεί, αν κλείνεται όλο και περισσότερο στον εαυτό της, τότε ίσως είναι ώρα να μιλήσετε με έναν ειδικό. Δεν σημαίνει ότι "τρελάθηκε", σημαίνει ότι χρειάζεται στήριξη. Και το να στηρίζεις τον άνθρωπό σου σημαίνει να τον βοηθάς να βρει τη βοήθεια που χρειάζεται.
Μην ξεχνάς ότι κι εσύ μετράς.
Δεν σημαίνει ότι τα δικά σου συναισθήματα δεν έχουν σημασία. Κι εσύ ζεις μια τεράστια αλλαγή και έχεις ανάγκη να μιλήσεις, να ξεσπάσεις, να ανασάνεις. Βρες έναν φίλο, έναν δικό σου άνθρωπο να μοιραστείς όσα νιώθεις. Για να μπορείς να τη στηρίξεις, πρέπει κι εσύ να στέκεσαι όρθιος.
Να θυμάσαι: Δεν θα κρατήσει για πάντα.
Μπορεί τώρα να μοιάζει ατελείωτο, αλλά δεν είναι. Με αγάπη, υπομονή και στήριξη, θα περάσει. Η γυναίκα σου θα αρχίσει να χαμογελάει ξανά, το σπίτι θα ξαναβρεί τους ρυθμούς του και θα έχετε μια όμορφη ιστορία να λέτε για το πώς τα καταφέρατε μαζί. Μέχρι τότε, μείνε δίπλα της. Δεν χρειάζεται να έχεις όλες τις απαντήσεις – αρκεί να είσαι εκεί.
Η επιλόχια κατάθλιψη δεν είναι κάτι που "περνάει μόνο του" ούτε κάτι που "δεν είναι σοβαρό". Είναι μια δύσκολη φάση, αλλά δεν είναι το τέλος. Είσαι ο άνθρωπός της, ο σύμμαχός της. Και αν μείνεις δίπλα της με κατανόηση, αγάπη και στήριξη, τότε, όχι μόνο θα το ξεπεράσετε, αλλά η σχέση σας θα βγει ακόμα πιο δυνατή.
Κουράγιο, φίλε. Τα καλύτερα έρχονται.
