Πριν το ίντερνετ, πριν το viral, πριν την ταχύτητα των εικόνων, υπήρχε η μεγάλη ζωγραφισμένη αφίσα. Καλλιτέχνες με πινέλα, λάδια και ξύλινες σκάλες ανέβαιναν και ζωγράφιζαν πρόσωπα, σκιές και τίτλους με το χέρι.
Οι αφίσες των θερινών σινεμά δεν ανακοίνωναν απλώς μια ταινία. Έδιναν στο κοινό μια υπόσχεση: μια βραδιά κάτω από τα αστέρια, με ποπ κορν και τον ήχο από τα τζιτζίκια. Σήμερα, μερικά από αυτά τα έργα έχουν αποκτήσει συλλεκτική αξία. Όχι μόνο γιατί είναι όμορφα. Αλλά γιατί ήταν εποχή που η τέχνη συναντούσε την καθημερινότητα στο δρόμο.
