Περίπου 358 εκατομμύρια χρόνια πριν, κατά το Ύστερο Δεβόνιο, σημειώθηκε ένα γεγονός που άλλαξε για πάντα την πορεία της ζωής στη Γη: οι πρώτοι σπονδυλωτοί οργανισμοί άρχισαν να κάνουν σεξ στη στεριά. Μέχρι τότε, η ζωή και η αναπαραγωγή συνέβαιναν αποκλειστικά στο νερό.
Οι πρόγονοί μας, εκείνης της εποχής, ήταν ιχθυόμορφοι τετράποδοι, ψάρια με πτερύγια που έμοιαζαν με άκρα. Από αυτούς προήλθαν τα πρώτα τετράποδα, οι μακρινοί πρόγονοι των αμφιβίων, των ερπετών, των πτηνών και των θηλαστικών. Ένα από τα πιο μελετημένα είδη, ο Microbrachius dicki, μήκους μόλις 8 εκατοστών, φαίνεται πως ήταν από τα πρώτα ζώα που δοκίμασαν εσωτερική γονιμοποίηση, τη γνωστή σεξουαλική επαφή.
Σύμφωνα με έρευνες του Πανεπιστημίου Flinders της Αυστραλίας, τα αρσενικά του είδους διέθεταν οστέινα εξαρτήματα (πρωτόγονα γεννητικά όργανα), ενώ τα θηλυκά είχαν υποδοχές που επέτρεπαν τη διείσδυση. Η αναπαραγωγή στη στεριά σήμαινε ότι τα έμβρυα μπορούσαν να προστατεύονται καλύτερα, χωρίς να εξαρτώνται από το νερό, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την κατάκτηση της ξηράς από τους σπονδυλωτούς. Με απλά λόγια, το σεξ στη στεριά άλλαξε τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε. Ήταν η στιγμή που η αναπαραγωγή απέκτησε νέα διάσταση: από την εξωτερική γονιμοποίηση των ψαριών, περάσαμε στα πρώτα «ζευγάρια» της στεριάς.
Σήμερα, εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά, η σεξουαλικότητα παραμένει θεμελιώδης δύναμη της ζωής. Από εκείνη την πρώτη, διστακτική ένωση δύο πλασμάτων μέχρι τη σύγχρονη ανθρώπινη εμπειρία, η ιστορία του σεξ είναι και παραμένει η ιστορία της ίδιας της εξέλιξης.
Πλεονέκτημα
Το σεξ έξω από το νερό είχε ως σημαντικό πλεονέκτημα τη χρήση των φερομονών. Από τους προγόνους μας, μέχρι και σήμερα, οι σεξουαλικές φερομόνες είναι πολύ σημαντικές. Για αυτό την επόμενη φορά που θα μυρίσετε το μαξιλάρι, την μπλούζα ή το εσώρουχο ενός εραστή, να θυμάστε ότι αυτό που βιώνετε είναι μια έντονη και αρχέγονη μορφή σεξουαλικής έλξης, ηλικίας άνω των 360 εκατομμυρίων ετών.
