🚪 Κάποια στιγμή, έρχεται μια μέρα που δεν απολογείσαι πια. Ούτε για τα θέλω σου, ούτε για τη σιωπή σου, ούτε για τις πληγές που σε διαμόρφωσαν.
🧱 Έχτισες τον εαυτό σου μέσα από ήττες, κρίσεις, νύχτες που δεν κοιμήθηκες, και μέρες που σήκωσες περισσότερα απ’ όσα μπορούσες.
🤐 Όσοι δεν το είδαν, δεν πειράζει. Δεν ήταν εκεί για να σε καταλάβουν. Ήταν εκεί για να σε δοκιμάσουν.
🔓 Όταν σταματάς να απολογείσαι, συμβαίνει κάτι μαγικό: γίνεσαι ελεύθερος. Και αυτός ο εαυτός – ο σιωπηλός, ο ατόφιος, ο κουρασμένος αλλά ζωντανός – είναι ο πιο αυθεντικός σου.
