Μην το σκέφτεσαι τόσο. Αν νιώθεις ότι κάτι σε στεγνώνει, φύγε. Δεν φτιάχνει αυτό που σε πονάει κάθε μέρα. Δεν αλλάζει αυτός που σε πληγώνει με τον ίδιο τρόπο ξανά και ξανά. Έχεις μείνει σε φιλίες που έδιναν λιγότερα απ’ όσα άξιζες. Σε σχέσεις που σε έκαναν να νιώθεις ενοχές για τον εαυτό σου. Σε δουλειές που σε άφηναν άδειο. Γιατί; Γιατί φοβήθηκες να φύγεις. Γιατί είπες «έτσι είναι η ζωή».
Αλλά ξέρεις τι; Η ζωή δεν είναι έτσι. Η ζωή είναι αλλού. Είναι σε αυτά που σε κάνουν να χαμογελάς χωρίς λόγο. Σε ανθρώπους που σου μιλάνε και νιώθεις πιο ανάλαφρος. Σε μέρες που δεν μετράς πότε θα τελειώσουν, αλλά πώς πέρασαν τόσο γρήγορα. Οπότε ναι. Αν δεν ανθίζεις εκεί που είσαι, σήκω και φύγε. Όχι αύριο. Τώρα. Γιατί η ζωή δεν περιμένει.
