Η νύχτα έχει έναν παράξενο τρόπο να αποκαλύπτει όσα η ημέρα καλύπτει. Όταν τα φώτα χαμηλώνουν και οι ήχοι σβήνουν, μένουμε μόνοι με τις καθαρές, αδιαπραγμάτευτες σκέψεις μας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι νευροεπιστήμονες παρατηρούν πως ο εγκέφαλος, κατά τις βραδινές ώρες, επιβραδύνει την εξωτερική επεξεργασία και ενισχύει την εσωτερική ανασκόπηση.
Σε αυτές τις ώρες, η μνήμη οργανώνει όσα ζήσαμε και ο ψυχισμός μας ζητά ειλικρίνεια. Κι έτσι, πράγματα που αποφεύγουμε όλη μέρα εμφανίζονται καθαρά, σαν να φωτίζονται από έναν ήρεμο φακό. Η σιωπή της νύχτας δεν είναι κενή. Είναι γεμάτη αλήθειες που ακούμε μόνο όταν σταματάμε να τρέχουμε.
