Στη δεκαετία του ’80, η λέξη "Break" δεν σήμαινε διάλειμμα. Ήταν η γεύση του διαλείμματος. Η σοκοφρέτα με το πορτοκαλί περιτύλιγμα που έκρυβε μέσα της κάτι περισσότερο από σοκολάτα και βάφλα: έκρυβε χαρά, προσμονή, επιβράβευση.
Δεν υπήρχε περίπτερο δίπλα σε σχολείο που να μην είχε "Break". Και δεν υπήρχε παιδικό χαμόγελο που να μην φώτιζε όταν το έπαιρνε από το χέρι της μαμάς ή του πατέρα. Και όταν εμφανίστηκε η διπλή έκδοση “Super Break”; Εκεί ήταν που η απόλαυση απογειώθηκε.
Ήταν ένα μικρό, γλυκό κομμάτι της καθημερινότητας, τότε που τα λίγα είχαν σημασία και τα απλά ήταν αρκετά.
