Ένα ποδήλατο, μια επανάσταση
Στις γειτονιές της Ελλάδας του ’80, ένα πράγμα μπορούσε να σου δώσει κύρος, ταχύτητα και ελευθερία: το BMX. Το ποδήλατο που ήρθε από την Αμερική και κατέκτησε τα παιδιά με τις παχιές ρόδες, το ψηλό τιμόνι και τη... μυρωδιά αλητείας.
🧢 Από τις ράμπες στις αλάνες
Το BMX δεν ήταν απλά μέσο μετακίνησης. Ήταν μέσο επίδειξης. Όποιος μπορούσε να κάνει σούζα, bunny hop ή να κατέβει σκαλιά, είχε ήδη ανέβει επίπεδο στην ιεραρχία της παρέας. Το κράνος ήταν προαιρετικό, οι πληγές ήταν μετάλλια.
🎨 Τα ελληνικά “γουστόζικα” αντίγραφα
Στην Ελλάδα, το γνήσιο BMX ήταν όνειρο δύσκολο. Οι περισσότεροι αποκτούσαν ελληνικές απομιμήσεις με ονόματα όπως Ideal Cross, Kokkalis Turbo, Olympic Fighter ή Monza BMX. Ήταν βαριά, θορυβώδη, αλλά τα αγαπήσαμε με πάθος.
🔧 Πώς το πείραζες για να είναι “γρήγορο”
Αν δεν είχες τακάκια που σκούζανε, τιμόνι με καμπύλη, ανύπαρκτο φως και ζάντες σε χρώμα, δεν ήσουν “BMXάκιας”. Πολλοί έβγαζαν τα φτερά για να φαίνεται «αγωνιστικό» και έβαζαν σφήνες στα ακτίνια για ήχο... μοτοσικλέτας.
📉 Από την ακμή στη λήθη
Στα τέλη του ’90, το BMX έχασε έδαφος από τα mountain bikes, τα scooters και αργότερα τα ηλεκτρικά ποδήλατα. Όμως όσοι μεγάλωσαν με ένα τιμόνι “τύπου U” στα χέρια, ξέρουν ότι δεν θα ξεχάσουν ποτέ τις σούζες στο στενό.
