Μια ανείπωτη τραγωδία συγκλονίζει την Άρτα, καθώς τα δύο παιδιά που ανασύρθηκαν χωρίς τις αισθήσεις τους από τον ποταμό Άραχθο την Τετάρτη 11 Ιουνίου είναι πλέον εγκεφαλικά νεκρά. Η είδηση έχει σκορπίσει θλίψη σε ολόκληρη την τοπική κοινωνία, αλλά και πανελλαδικά, λόγω της αυτοθυσίας και της συγκλονιστικής κινητοποίησης που ακολούθησε.
Δωρεά ζωής από τους γονείς του 14χρονου
Ο 14χρονος Σπύρος, στην προσπάθειά του να σώσει τον φίλο του, τον 12χρονο που κινδύνευε μέσα στα νερά, βούτηξε στον ποταμό. Δυστυχώς, τραυματίστηκε στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να παρασυρθούν και οι δύο από το ρεύμα του Άραχθου. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες διάσωσης και ανάνηψης, τα παιδιά παρέμειναν χωρίς επαφή με το περιβάλλον. Οι γονείς του Σπύρου πήραν την ηρωική απόφαση να προχωρήσουν σε δωρεά οργάνων, προσφέροντας ελπίδα σε άλλες οικογένειες μέσα από την απόλυτη τους απώλεια.
«Φύγατε σαν ήρωες»
Στο σημείο του δυστυχήματος, φίλοι και συμμαθητές των δύο αγοριών αφήνουν λουλούδια και συγκινητικά σημειώματα. «Θα σας θυμόμαστε για πάντα, φύγατε σαν ήρωες. Η παρέα σας» γράφει ένα από τα σημειώματα που έχουν τοποθετηθεί δίπλα στις όχθες του ποταμού.
20 λεπτά κάτω από το νερό
Τα παιδιά είχαν παραμείνει κάτω από το νερό για περίπου 20 λεπτά, ενώ η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) ξεκίνησε με καθυστέρηση περίπου 30 λεπτών στο νοσοκομείο της Άρτας. Ακολούθησε η διακομιδή τους στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου, όπου νοσηλεύτηκαν στη ΜΕΘ σε κρίσιμη κατάσταση, δίχως ποτέ να επανακτήσουν τις αισθήσεις τους.
Το χρονικό της τραγωδίας
Το τραγικό περιστατικό εκτυλίχθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης, όταν τέσσερα παιδιά πήγαν για μπάνιο στον Άραχθο. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρώτος μπήκε στο νερό ο 12χρονος. Όταν άρχισε να χάνεται, ο 14χρονος φίλος του έσπευσε να τον βοηθήσει. Η προσπάθειά του αυτή στάθηκε μοιραία.
Τα άλλα δύο παιδιά της παρέας έτρεξαν για βοήθεια. Τότε, στο σημείο έφτασε ο Γκόγκα Λεβιάν, μετανάστης από την Αλβανία, που χωρίς δεύτερη σκέψη βούτηξε στον ποταμό για να ανασύρει τα παιδιά.
Η μαρτυρία του ανθρώπου που έβγαλε τα παιδιά από τα νερά
«Ήμουν στο καφενείο. Ήρθε ένα παιδί με μηχανάκι και φώναζε ‘βοήθεια, πνίγονται δύο παιδιά στον ποταμό!’ Έτρεξα χωρίς σκέψη. Δεν έβλεπα τίποτα, βούτηξα πολλές φορές. Τελικά τους εντόπισα σε βάθος περίπου οκτώ μέτρων. Το ένα παιδί ήταν ακίνητο, ξαπλωμένο, μελανιασμένο. Το άλλο ανέσυρα μετά από αρκετές βουτιές, έβγαζε αίμα από τη μύτη και το στόμα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις εικόνες», είπε ο ίδιος συγκλονισμένος.
Και πρόσθεσε: «Δεν έχει σημασία ποιος είναι ποιος. Είμαι κι εγώ πατέρας. Αυτό θα έκανε κάθε άνθρωπος».
