Από την εποχή της πανδημίας, συχνά αναρωτιόμαστε για το πώς ξεκίνησαν όλα, ερώτημα που στοιχειώνει και ιστορικούς μελετητές εδώ και αιώνες όσον αφορά τον Μαύρο Θάνατο. Μια από τις θεωρίες που κερδίζουν έδαφος συνδέει τα ηφαίστεια με την εξάπλωση της πανδημίας του 14ου αιώνα. Σύμφωνα με έρευνες, η έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιόδου αυτής ενδέχεται να έχει επηρεάσει το κλίμα, προκαλώντας καταστροφικές καλλιέργειες και, κατά συνέπεια, πείνα. Αυτή η αλληλουχία γεγονότων εξασθένησε τον πληθυσμό, κάνοντάς τον πιο ευάλωτο στην πανούκλα.
Η αναστροφή του κλίματος και οι κλιματικές αλλαγές που προκλήθηκαν από τις εκρήξεις πιθανώς συνέβαλαν στην εξάπλωση της νόσου. Τα ηφαιστειακά νέφη ενδέχεται να εμπόδισαν τη θερμή ακτινοβολία του ήλιου, προκαλώντας ψύξη που έπληξε σοβαρά τη γεωργία. Οι αναφορές από τους The Times υποστηρίζουν ότι αυτές οι φυσικές καταστροφές του Μεσαίωνα συνέβαλαν στην αποδυνάμωση του πληθυσμού, θέτοντας τις βάσεις για την εκδήλωση μιας από τις πιο θανατηφόρες πανδημίες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η σύνδεση της φυσικής δραστηριότητας με την εξάπλωση του "Μαύρου Θανάτου" προσφέρει μια νέα οπτική για την κατανόηση της ιστορίας αυτής της πανδημίας, η οποία συνεχίζει να απασχολεί μελετητές και ευρύ κοινό.
