Η πιο δυνατή φράση της Ορθοδοξίας. Δύο λέξεις που δεν είναι απλώς ένας χαιρετισμός. Είναι πίστη, ελπίδα, λύτρωση. Είναι η υπενθύμιση ότι μετά το σκοτάδι έρχεται πάντα το φως. Ότι όσο κι αν λυγίσεις, όσο κι αν περάσεις από Σταύρωση, πάντα υπάρχει Ανάσταση.
Το «Χριστός Ανέστη» είναι ο αναστάσιμος χαιρετισμός της Εκκλησίας, το πανηγυρικό άγγελμα της Νίκης κατά του θανάτου, της Ζωής που ανέτειλε εκ του Τάφου, της Θείας Λύτρωσης.
Με τον αναστάσιμο αυτό λόγο, ο πιστός ομολογεί ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, δια του Σταυρού και της Αναστάσεώς Του, κατήργησε τον θάνατο, κατέπαυσε τη φθορά και άνοιξε τις πύλες της αιωνίου ζωής για κάθε άνθρωπο.
Είναι η πεμπτουσία της Ορθοδόξου Πίστεως· το θεμέλιο της ελπίδας μας. «Εἰ Χριστὸς οὐκ ἀνέστη, ματαία ἡ πίστις ἡμῶν», λέει ο Απόστολος Παύλος (Α΄ Κορινθίους 15:17). Χωρίς την Ανάσταση, δεν υπάρχει Εκκλησία, δεν υπάρχει σωτηρία, δεν υπάρχει νόημα.
Το «Χριστός Ανέστη» ψάλλεται θριαμβευτικά τη νύχτα της Αναστάσεως και καθ’ όλη την περίοδο του Πάσχα, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι ο Κύριος ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και σε μας χάρισε τη Ζωή την αιώνιο.
Όταν απαντούμε «Αληθώς Ανέστη», δεν ανταποδίδουμε απλώς τον χαιρετισμό, αλλά συμμετέχουμε στη χαρά και το θαύμα της Αναστάσεως, δηλώνοντας πίστη στον Αναστάντα Χριστό, τον Λυτρωτή και Θεό μας.
Το "Χριστός Ανέστη" σημαίνει πως τίποτα δεν τελειώνει πραγματικά. Ότι υπάρχει κάτι πέρα από τον πόνο, πέρα από τον θάνατο, πέρα από την απόγνωση. Είναι η πιο βαθιά νίκη του καλού απέναντι στο κακό, της αγάπης απέναντι στο μίσος, της ζωής απέναντι στον θάνατο.
Κάθε Ανάσταση είναι και μία προσωπική μάχη που δώσαμε και καταφέραμε να σταθούμε στα πόδια μας. Είναι το "σηκώθηκα", το "άντεξα", το "προχώρησα". Όπως Εκείνος νίκησε τον θάνατο, έτσι κι εσύ νικάς κάθε φορά που δεν τα παρατάς.
Χριστός Ανέστη λέμε στους ανθρώπους μας. Στους φίλους, στην οικογένεια, σε εκείνους που αγαπάμε, σε εκείνους που έχουμε καιρό να δούμε. Και μέσα από αυτό το "Αληθώς Ανέστη" που παίρνουμε πίσω, ανταλλάζουμε κάτι πολύ περισσότερο από λόγια. Ανταλλάζουμε δύναμη.
Αυτό είναι το Πάσχα. Όχι μόνο οι λαμπάδες, τα τραπέζια και τα πυροτεχνήματα. Είναι η Ανάσταση της ψυχής. Η ανάταση του ανθρώπου. Η πίστη πως τίποτα δεν πάει χαμένο. Πως στο τέλος, το καλό θα νικήσει. Πως ο θάνατος δεν έχει την τελευταία λέξη.
Αυτές τις ημέρες λοιπόν, άσε για λίγο το άγχος, την πίκρα, τις έγνοιες. Κοίταξε τον ουρανό, άκου το "Χριστός Ανέστη" και νιώσε το μέσα σου. Σαν προσευχή. Σαν δύναμη. Σαν υπόσχεση.
Γιατί ναι... Ανέστη ο Χριστός. Και μαζί Του, μπορείς να αναστηθείς κι εσύ.
Καλή Ανάσταση σε όλους!
