Πέρασαν 29 χρόνια από τότε που έφυγε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, και όμως η εικόνα της μοιάζει να μη θόλωσε ποτέ. Παραμένει το κορίτσι με το χαμόγελο, η εθνική σταρ, η ηθοποιός που μεγαλώνει γενιές και γενιές με δυνατούς ρόλους γεμάτους συγκίνηση, έρωτα και αθωότητα. Κι όμως, πίσω από τη λάμψη και τα φώτα, υπήρξε μια γυναίκα εύθραυστη, τρυφερή και πολύ μα πολύ αξιαγάπητη.
Με το βιβλίο «Έχω ένα μυστικό», ο γιος της, Γιάννης Παπαμιχαήλ, αποφασίζει να μιλήσει όχι για την Αλίκη του κοινού, αλλά για την Αλίκη της ζωής του. Μοιράζεται μνήμες, εικόνες και συζητήσεις.
Ένα βιβλίο που φωτίζει το πρόσωπο πίσω από το μύθο
Το βιβλίο δεν είναι απλώς βιογραφία. Είναι μια επιστροφή στην παιδική ηλικία, στις σκηνές του σπιτιού, στα βλέμματα που δεν καταγράφηκαν από τις κάμερες. Ο Γιάννης μιλά για την καθημερινή της αγωνία ως μητέρα, για τη μοναξιά της δόξας, για τον αγώνα της με την ασθένεια και για το τελευταίο εκείνο καλοκαίρι, το 1996, που σημάδεψε τους πάντες. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έφυγε, αλλά δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Για κάποιους ήταν η Μανταλένα, το κορίτσι του Λούνα Παρκ, η Δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά. Για τον Γιάννη, ήταν η μαμά του. Και αυτό κάνει το «Έχω ένα μυστικό» ένα τόσο ξεχωριστό βιβλίο. Και ίσως, τελικά, αυτό να είναι το μυστικό της Αλίκης: να μένει για πάντα εκεί, λίγο έξω από το φως, αλλά πάντα ζωντανή στις καρδιές μας.
«Ούτε ψηλή ήμουν, ούτε τελείως καλλίγραμμη, ούτε μάτια μαγευτικά είχα. Κι όμως χωρίς τίποτα από όλα αυτά, μπορούσα να είμαι εκθαμβωτική»
Αλίκη
